1 maja, narodowe święto pracy. Ale czy zastanawiałeś się kiedyś, jak narodziło się to święto? Jakie fakty historyczne wpłynęły na wybór dnia świętowania prawa do pracy dla wszystkich? 1 maja jest wynikiem wielu wydarzeń, które miały miejsce w różnych krajach, w rzeczywistości jest to rocznica, którą wiele osób nadal obchodzi. Roszczenia o prawa w miejscu pracy zaczynają nabierać kształtu na kongresie Międzynarodowego Stowarzyszenia Pracowników. Z Pierwszej Międzynarodówki, Genewa, wrzesień 1866, propozycja zaczyna się: „osiem godzin jako legalne limit aktywności zawodowej”.
1 maja protest robotników
W 1855 roku w Australii motto „Osiem godzin pracy, osiem czasu wolnego, osiem godzin snu” urodził się. Hasło, które staje się „manifestem” robotniczych protestów domagających się sprawiedliwszych warunków pracy. Już wtedy 1 maja był wybierany przez robotników jako data spotkania i dochodzenia sprawiedliwości. Walki od jednego krańca ziemi do drugiego trwają.
1 maja 1886 roku w Stanach Zjednoczonych odbył się strajk generalny, mający na celu skrócenie dnia pracy do ośmiu godzin. Protest trwa trzy dni i niestety kończy się masakrą na Haymarket Square w Chicago. Zrzucona bomba zabiła siedmiu policjantów i czterech cywilów. Masakra „męczenników z Chicago” staje się w ten sposób symbolem roszczeń amerykańskich robotników.
Święto Pracy
Ze Stanów do Europy, na Stary Kontynent. W lipcu 1889 r. w Paryżu odbył się zjazd założycielski tzw Druga Międzynarodówka postanowił, że „w wyznaczonym terminie zostanie zorganizowana wielka demonstracja. Zapewniłoby to, że pracownicy we wszystkich krajach i miastach jednocześnie zwrócili się do władz publicznych o skrócenie dnia pracy do ośmiu godzin zgodnie z prawem”.
I rzeczywiście, w Paryżu 1 maja 1890 roku odbyła się pierwsza międzynarodowa impreza poświęcona pracy i ochronie robotników. Udział był masowy. Od tego czasu 1 maja staje się świętem narodowym w wielu krajach poza Stanami Zjednoczonymi. W rzeczywistości USA świętują Labor Day w pierwszy poniedziałek września.
Portella della Ginestra, włoska masakra 1 maja
We Włoszech święto pracy ustanowione na 1 maja weszło w życie w 1891 roku. W okresie faszystowskim, między 1924 a 1944 rokiem, święto to zostało przeniesione na 21 kwietnia, aby zbiegło się z Bożym Narodzeniem w Rzymie. Przypisano nową definicję: Boże Narodzenie w Rzymie, dzień pracy. W 1947 roku obchody ponownie wyznaczono na 1 maja iw tym samym roku doszło do masakry w Portella della Ginestra na Sycylii. Na terenach wiejskich gminy Piana degli Albanesi w Palermo około dwóch tysięcy osób reprezentujących świat chłopski spotyka się, by świętować koniec dyktatury i powrót do wolności.
Salvatore Giuliano bandyta ze swoim gangiem otworzył ogień do protestujących, zabijając 11 osób i raniąc co najmniej kolejnych pięćdziesiąt. Według ministra spraw wewnętrznych Mario Scelby, który relacjonował, co wydarzyło się na Zgromadzeniu Ustawodawczym, masakra nie była przestępstwem politycznym. Jednak w 1949 roku bandyta Giuliano wysłał list do gazet i policji, w którym domagał się politycznego celu masakry. 14 lipca 1950 Giuliano został zamordowany przez swojego porucznika, Gaspare Pisciotta. Ten z kolei został otruty w więzieniu 9 lutego 1954 r. po dokonaniu sensacyjnych rewelacji dotyczących masakry. Dziś Włochy nadal świętują 1 maja: święto demokracji, praw i wolności.
