Palazzo Vecchio to jedno z najbardziej fascynujących miejsc Florencja, prawdziwy klejnot sztuki włoskiej, gdzie historia, piękno i tajemnica stapiają się ze sobą. Zlokalizowany na Piazza della Signoria, był siedzibą parlamentu Królestwa Włoch (1865 – 1871), obecnie jest siedzibą władz miejskich Florencji i bardzo cennym muzeum. Zbudowany w XIII wieku, z biegiem czasu ulegał licznym zmianom, przybierając również różne nazwy.
Na początku był to Palazzo dei Priori, ale w XV wieku stał się della Signoria (przyjmując nazwę głównego korpusu Republiki Florenckiej). W 1540 roku był to Palazzo Ducale (kiedy przeniósł się tam książę Cosimo I de 'Medici). Od 1565 roku jest to Palazzo Vecchio (bo w tym roku dwór książęcy przeniósł się do Palazzo Pitti).
Palazzo Vecchio, gotycka twierdza
Polityczny symbol miasta, ma imponujący wygląd gotyk- styl twierdzy. Wewnątrz jest wzbogacony wspaniałymi dziedzińcami, monumentalnymi schodami zbudowanymi przez Giorgio Vasariego, mistrzowsko ozdobionymi freskami renesansowymi pokojami i holami. Budynek jest przypisywany architektowi Arnolfo di Cambio, który rozpoczął budowę w 1299 r., został zbudowany jako siedziba przeorów i gonfalonierów sprawiedliwości (najwyższego organu zarządzającego miastem), a więc aby zapewnić skuteczną ochronę magistratów w okresach zawirowań, a jednocześnie celebrować jego znaczenie. Po śmierci Arnolfa pałac został ukończony przez dwóch innych mistrzów w 1314 roku.
Palazzo Vecchio, fasada
Budynek zbudowany jest z miejscowego kamienia i zwieńczony krenelażem wspartym na małych łukach i półkach. Na fasadzie znajduje się seria herbów, świadectwo średniowiecznej Florencji i jej równowagi sił. Przed jego wejściem można podziwiać marmurowy posąg św Dawid autorstwa Michała Anioła (oryginał jest przechowywany w Galleria dell'Accademia), wraz z kopiami Marzocco (lew heraldyczny) i Giuditta e Oloferne (oryginał znajduje się dziś w Muzeum Bargello), oba arcydzieła autorstwa Donatello.
Palazzo Vecchio, zbudowany na ruinach starożytnego rzymskiego teatru
Zbudowany na pozostałościach pałacu należącego do rodziny Uberti Ghibelline, pokonanej przez frakcję Guelph po wewnętrznych walkach i wypartej z miasta w 1266 roku, Palazzo Vecchio opiera swoje fundamenty na ruinach starożytnego Teatr rzymski we Florencji (I wne). Nadal są widoczne wzdłuż obwodu, który wije się przez podziemny poziom budynku, którego wykopaliska nadal ujawniają pozostałości z różnych epok. Dostęp do niego prowadzi kilka wejść, w tym Porta della Tramontana, Porta della Dogana i Porticciola.
Palazzo Vecchio: Wieża Arnolfo
Imponująca wieża na głównej fasadzie budynku pochodzi z 1310 roku i skrywa celę (zwaną Albergaccio). To było miejsce więzienie dla Cosimo de 'Medici, skazany na wygnanie w 1435 r. i Girolamo Savonarola, stracony jako heretyk w 1498 r. Wysoki na około 94 metry, jest jednym z niewątpliwych symboli Florencji.
Wchodząc po 406 stopniach prowadzących na szczyt, można dostać się do starożytnego chodnika. Stąd można podziwiać wspaniała panorama miasta. Prawdziwy widok dla oczu. Wieża nie znajduje się dokładnie na środku budynku. Arnolfo zbudował go na innym, wcześniej istniejącym, należącym do rodziny Foraboschi, zwanym „della Vacca” ze względu na przydomek, jaki Florentczycy nadali wielkiemu dzwonowi, który go zwieńczył.
Palazzo Vecchio: muzeum
Ponieważ Cosimo I de' Medici i jego żona Eleonora z Toledo osiedlili się w połowie XVI wieku, przeszli znaczną przemianę. Korzystając ze współpracy znakomitych artystów, budynek powiększono dwukrotnie. Wewnętrznie pałac zaczął stawać się perłą architektury, w dużej mierze dzięki pracom ks Giorgio Vasariego. Artysta był również odpowiedzialny za projekt Salone dei Cinquecento, Studiolo Francesco I, dzielnicy Eleonora i dzielnicy Elements. W tym, które dziś jest jednym z najpiękniejszych i najczęściej odwiedzanych muzeów na świecie, prezentowane są dzieła takich artystów jak Michelangelo Buonarroti, Donatello, Verrocchio.
Sala Cinquecento
Jedną z najbardziej spektakularnych sal w całym pałacu jest tzw Sala Cinquecento. Długi na 52 metry i szeroki na 32, został zbudowany w 1494 roku przez Simone del Pollaiolo na zlecenie Savonaroli. Ten ostatni był duchowym przywódcą Republiki Florenckiej, który zastąpił Medyceuszy po ich wygnaniu. Początkowo sala była siedzibą Rady Wielkiej, złożonej z pięciuset członków, następnie dworu Wielkiego Księcia Kosmy I. W trakcie rozbudowy, prowadzonej przez Giorgio Vasariego, zaginęły niektóre dzieła, jak np. Bitwa pod Casciną i Bitwa pod Anghiari, namalowana przez rywali Michała Anioła Buonarrotiego i Leonarda da Vinci.
W rzeczywistości obie prace pozostały niekompletne. Jej śladów do dziś poszukuje się w szczelinach za obrazami Vasariego i jego zespołu. Te same freski, które namalował w Sali, skrywają tajemnice: fragment Zwycięstwa Cosimo I w Marciano w Val di Chiana nosi u góry, ledwo widoczny napis „cerca trova” – „szuka i znajduje”, którego znaczenie wciąż pozostaje nieznane. Sufit kasetonowy składa się z 39 paneli zbudowanych i pomalowanych. Zarówno wspaniałe freski, które ją zdobią, jak i wszystkie dekoracje w pomieszczeniu, są bogate w symbole i odniesienia religijne i miały na celu podkreślenie wielkości Cosimo I i Signorii.
Inne arcydzieła
Jest wiele piękniejszych sal, które biorą swoje nazwy od panów, którzy uczynili dynastię Medyceuszy wielką w różnych epokach: Lorenzo Wspaniały, Leon X Papież, Klemens VII Papież, Cosimo Starszy, Cosimo I, Giovanni dalle Bande Nere, jedyny przywódca z lekarzy domowych. Muzeum jest pełne miejsc do odwiedzenia, w tym: Cappella dei Priori, która powitała Fra 'Savonarolę na modlitwie; Sala dell'Udienza i Sala dei Gigli, bogato zdobione dziełami Benedetto da Maiano, Ghirlandaio i drewnianymi drzwiami z przedstawieniami Dantego i Petrarki.
Ale także Szatnia – przebieralnia - gdzie Medyceusze trzymali swoje najcenniejsze posiadłości, gdzie dziś można podziwiać mapy geograficzne bardzo interesujące i słynna mapa świata. Innym znanym miejscem jest Stara Kancelaria, w której gościł Niccolò Machiavelli w okresie, w którym był sekretarzem republiki. I wreszcie tzw. Antresola, na której widoczna jest Kolekcja Charlesa Loesera. Palazzo Vecchio jest zatem jednym z najbardziej niezwykłych zabytków we Florencji, który zawiera bardzo cenną część historii i sztuki miasta. Nie tylko. To tajemnicze miejsce, które skrywa w sobie również tajemne przejścia. Krótko mówiąc, pałac o wielkim uroku i kulturze, do odwiedzenia absolutnie.
(Zdjęcia ze strony MUSE Florence na Facebooku)
